Digitale hulpverlening in de GGZ
Ervaringen, kansen en juridische implicaties
In het tijdschrift Journaal GGZ en Recht (JGGZR 2022/2) bespreek ik de juridische implicaties van digitale hulpverlening in de GGZ
Binnen GGZ NHN is er een pilot ‘Digiater’ geweest. De vraag die ik bespreek is of wet- en regelgeving het mogelijk maakt om de digitale hulpverleningservaringen en -kansen, die uit die pilot kwamen, te verwerken in hoe wij binnen de GGZ werkzaam zijn. Ik denk zelf van wel, en heb mijn bijdrage voornamelijk toegespitst op; medicatie voorschrijven en de medische verklaring.
Belangrijk om op te merken is de KNMG handreiking videoconsulten. Er wordt door verschillende beroepsgenoten en zorgprofessionals bij online zorg verwezen naar deze handreiking, alleen voor de GGZ is dat onterecht. De KNMG heeft – zo geeft zij zelf ook aan – geen specifieke documenten over online contact in de GGZ. De handreiking is dus niet voor de GGZ geschreven.
“Digitale ggz-zorg wordt langs de meetlat van de KNMG gelegd terwijl het daar helemaal niet voor geschreven is”
Iedereen in de ggz – en ook bij de IGJ – kijken en handelen dus allemaal naar een document dat niet voor de ggz is geschreven. Vreemd want het is in mijn ogen ook logisch dat de handreiking niet voor de ggz geldt. Ik sluit mij helemaal aan bij de mening van de KNMG. In dit geval is somatische zorg anders dan de ggz. En dus moeten we wat mij betreft – met de beroepsvereniging voorop – een handreiking schrijven over het digiaterschap (lees ook: online contacten binnen de ggz). Wie pakt het stokje op? NVvP? Nggz?
Want ook door een digitaal werkende psychiater kunnen de vereiste handeling zorgvuldig verricht worden. Ingebed in een multidisciplinair team kan een digiater zorgvuldige zorg verlenen waaronder het voorschrijven van medicatie.
En dat geldt ook voor het uitvoeren van psychiatrische onderzoeken en het schrijven van medische verklaringen. De digiater kan dit op een kwalitatief gelijkwaardig niveau doen, mits ingebed en ondersteund door een multidisciplinair GGZ-team. Duidelijk is daarbij wel dat er voldoende compenserende maatregelen getroffen moeten worden om ervoor te zorgen dat de digiater betrokkene kan spreken en observeren..